36- Jay.

Przełączałem znudzony kanały w telewizji, marudząc co chwilę pod nosem, że nie ma nic ciekawego. W sumie to i tak mnie to nie interesowało, bo myślami nadal byłem przy Natalie. Po części dała mi szansę, więc teraz muszę coś wymyślić, żeby była ze mną już tak oficjalnie. Zauważyłem Jade, który ostrożnie wycofała się z kuchni, a następnie ruszyła biegiem na górę. Zastanowiło mnie to, więc podniosłem swój zacny tyłek z fotela, ruszając ku pomieszczeniu. Gdy tylko przekroczyłem próg, Tom z Nathanem od razu spojrzeli się na mnie. Podrapałem się po głowie, nie bardzo wiedząc co robić.
-Czemu tak stoisz?- spytał Nathan.
-Bo nie leżę.- odpowiedziałem mu, siadając obok przyjaciela.
Popatrzyłem na nadgryzione jabłko, które tu przed chwilą postawił, po czym wzruszyłem ramionami i je przechwyciłem.
-O czym rozmawialiście z Jade?- spytałem, biorąc gryza soczystego owocu.
Parker popatrzył na mnie jak na idiotę, wyrywając mi owoc z ręki.
-Nie rozmawialiśmy.-powiedział powoli.
Kątem oka spojrzałem na  Młodego, który zmywał naczynia. Zaczął szybciej oddychać, a ręce mu się trzęsły. Chyba popełniłem głupotę, mówiąc im o tym.
-Kiedy niby?-spytał starszy.
-Przed chwilą.-odpowiedziałem spokojnie, nadal wlepiając wzrok w najmłodszego przyjaciela.
Nath słysząc te słowa zbił dwie szklanki. Jedna spadła na podłogę, drugiej nie zdążył złapać i również popełniła samobójstwo, zeskakując z umywalki. Odwrócił się w naszą stronę, patrząc na mnie przerażony.
-Jak przed chwilą?- mówił, a głos mu strasznie drżał.
-No była tu, sekundę temu wychodziła z kuchni i biegła do pokoju.
Wkurzony cisnął na podłogę trzecią szklanką, którą właśnie trzymał w ręku. Wychyliłem się trochę, żeby zobaczyć naszą przepiękną podłogę, całą okrytą szkłem. Współczułem Nathanowi, że będzie musiał to sprzątać, więc pośpiesznie wymknąłem się z pomieszczenia, by mnie w to nie wciągnął.
Przechodziłem akurat koło drzwi, gdy usłyszałem dzwonek. Krzyknąłem, że otworzę, po czym otworzyłem je, a szeroki uśmiech zagościł na mojej twarzy. Przede mną stała przerażona Natalie, a obok niej Claudia, która miała niezły ubaw ze swojej przyjaciółki. Gonzales natychmiastowo wtuliła się we mnie, a ja zdezorientowany spojrzałem na Claudię, w chwili, kiedy wybuchnęła głośnym śmiechem.
-Oglądaliśmy horror.-zaczęła wyjaśniać.-I biedna się wystraszyła.
-To nie śmieszne!-krzyknęła oburzona.-Wszędzie widzę te głupie dzieci, co mówią "cii"!
Natalie odkleiła się ode mnie, zwracając się do swojej przyjaciółki. Tamta postanowiła podrażnić się z nią, więc przyłożyła palec do ust, pokazując by była cicho, a blondynka krzyknęła, ponownie wtulając się w mój tors.
-Co wy oglądałyście?-pytałem.
-Sinister.-odpowiedziały razem.-Najgorszy horror jaki oglądałam.-dokończyła moja ukochana.
-Bo to twój drugi w życiu.-stwierdziła Claudia.
Po małej wymianie zdań, która wystąpiła między dziewczynami, zaprowadziłem je do salonu, gdzie usadowiły się wygodnie na kanapie. Podjąłem kolejną próbę muśnięcie ust Natalie, pochylając się delikatnie nad nią. Dziewczyna uśmiechnęła się zachęcająco, a ja zatopiłem się w jej wargach.
-Nie przy ludziach.- przewróciła oczami brunetka.-Nie wszyscy chcą wiedzieć jak bardzo się kochacie.
Spojrzałem pytająco na blondynkę. Obiecaliśmy sobie, że jeżeli zakochamy się, będziemy razem. Ja już to zrobiłem, więc czekałem na jej ruch. Reakcja dziewczyny zdziwiła mnie - zaśmiała się dźwięcznie. Chciałem coś powiedzieć, ale ponownie przeszkodził mi dzwonek.
-Otworzę!-usłyszeliśmy głos Sivy.
 Chwyciłem Natalie za podbródek, zmuszając tym samym, by na mnie spojrzała.
-Kochasz mnie?-spytałem cicho.
Przez chwilę patrzyła mi prosto w oczy, a następnie z uśmiechem przytaknęła. Ucieszony, kolejny raz chciałem zatopić się w jej ustach, jednak przeszkodził nam krzyk Mulata.
-Sykes do ciebie!- krzyknął.
-Kto?!-odkrzyknął Nathan z kuchni.
-Pani Sykes!
Przewróciłem oczami, nie chcąc słuchać ich rozmowy, za to brunetka ponownie zaczęła się śmiać jak jakaś opętana.
-Jess?-spytał, będąc już obok nas wszystkich.-Co ty tu robisz?-uśmiechnął się na jej widok, przytulając ją mocno.
Kiedy tylko puścił siostrę, podbiegliśmy do blondynki i zrobiliśmy grupowy uścisk. Jessica zaczęła się śmiać, że ją udusimy zaraz, więc pośpiesznie puściliśmy, przepraszając.
-Mówiłam ci Nath, że kiedy będziesz miał jakieś duże problemy, to ci pomogę.- dźgnęła brata w brzuch.
-Ja mam problemy?
-Nie no wcale.- zakpił Tom.-Ani trochę nie jesteś zakochany w swojej przyjaciółce i nie wiesz co robić.
Przerażony Nathan walnął go z otwartej ręki w głowę, a oczy Claudii i Natalie rozszerzyły się do rozmiaru pięciozłotówek. Chłopacy chcieli to jakoś odkręcić, ale nie wiedzieli jak, więc stali zmieszani drapiąc się po głowie.
-Znaczy nie w Jade...-zaczął Max.-Tylko w...
-...W Tatianie.- pośpiesznie dokończył Parker.
Całe zgromadzenie spojrzało na bruneta. Jego policzki dosłownie płonęły, a wzrok speszony wbił gdzieś ponad nas. Próbował coś powiedzieć, ale z jego gardła wydobywały się tylko jakieś jęki, albo nie zrozumiałe słowa. W końcu westchnąć, biorąc głęboki oddech.
-Tak.-wykrztusił.
-Kłamiesz.-rzuciła Natalie.-Jestem dziennikarką, widzę kiedy ktoś próbuje mnie okłamać.- spojrzała znacząco na mnie.
Przechyliłem głowę w bok, nie bardzo rozumiejąc o co jej chodziło.
Siostra Młodego nagle poderwała się z miejsca, ciągnąc swojego brata za rękaw bluzki.
-Musimy porozmawiać.- powiedziała przez zaciśnięte zęby.-Masz kłopot, Sykes.
Thomas zaśmiał się, a zaraz po nim Max, bredząc pod nosami jak małe dzieci, że ich przyjaciel będzie miał kłopoty.
Blondynka przez chwilę natarczywie przyglądała mi się, a ja starałem się to zignorować, bo wiedziałem o co jej chodzi. Niestety, sekundę później stanęła przede mną z założonymi rękoma na piersi.
-Chodziło o Jade, prawda?-spytała.
Wzruszyłem ramionami, udając, że nie wiem o co chodzi. Gonzales uniosła pytająco brew do góry.
-Jay, wiem, że wiesz.
Westchnąłem ruszając do salonu. Dziewczyny wraz z resztą chłopaków, ruszyli za mną. Każdy wygodnie usadowił się na swoim miejscu, a Natalie usiadła na moich kolanach, bawiąc się jednym z loczków.
-No powiedz mi kochanie.- przysunęła się bliżej, a jej bliskość zaczęła mnie poważnie odurzać.
Przełknąłem głośno ślinę wiedząc, że niedługo jej ulegnę.
-Tak.-westchnąłem.-Chodziło o Jade.
-Wiem co możemy zrobić!- krzyknął Max, podnosząc się energicznie ze swojego miejsca.- Impreza!
-Co?-spytał Siva.-Po co?
-No proszę cię.- teatralnie wywrócił oczami.- Nathan kiedy się nachleje zawsze mówi to, o czym myśli, ale boi się powiedzieć, tak?- wszyscy skinęliśmy głowami w zamyśleniu.- Jade kiedy się upije...No właściwie to nie wiem co robi, ale Sykes'owi nie odmówi, bo to jej najlepszy przyjaciel.
-Czego ma mu niby nie odmówić?- spytała ostrożnie Gonzales.
-Rozmowy.-stwierdził poważnie.-A o czym ty myślałaś, zboczeńcu?
Westchnęła, dając mu znak dłonią, by kontynuował.
-Musimy tylko urządzić imprezę.- spojrzał na mnie.- A wszyscy wiedzą, że my to lubimy.
-To jest takie banalne, że aż musi się udać.- powiedział Tom.
-Coś pójdzie nie tak, mówię wam.- myślał głośno Seev.
-Niby co ma pójść nie tak?-pytała Claudia.-Trochę wiary.-uśmiechnęła się zachęcająco.
-To plan jest taki.- George z powrotem usiadł na fotelu.-Jay i Tom jadą do sklepu po prowiant. Kupujecie tyle alkoholu, na ile będzie was stać...
-Mowy nie ma.- przerwała mu Natalie. - Nie pojadą we dwójkę po alkohol.
-Czemu?-spytałem zdziwiony.
-A jak ty z nim pojedziesz?-spytał.
-To może być.- wzruszyła ramionami.
-Dobra.- kontynuował-Jay i Natalie, czyli nasza para zakochańców, jedzie po alkohol, Tom wybywa gdzieś z Nathanem, Claudia i Jess z Jade, a ja i Seev zajmiemy się zapraszaniem gości i przystrojeniem domu.
-To ja idę po Jessicę i jej o tym powiem.- powiedziała blondynka, po czym zniknęła na schodach.
-To jazda!- krzyknął, a wszyscy rozproszyli się w swoich kierunkach.
_____________________________
Jest 36! A co za tym idzie? Coraz bliżej jesteśmy końca. ;3
Nina Yo czy Ty mi grozisz? ;o Nie bawię się tak! xd
Czyli 9 osób czyta mojego bloga, tak? To cieszę się.. xd
A skoro jest 33 obserwujących to mogę podnieść krawędź komentarzy od 8 do 10, tak? ^^ Że nowa zasada 10 kom= rozdział? :D Kusząca propozycja, nieprawdaż? ;3 Zresztą nie zmuszam nikogo do czytania, ja bym już dawno przestała czytać to badziewie. xd
I wiecie co? Następny rozdział jest NAAAAPRAWDĘ moim ulubionym. ;3 Nie wyszedł mi, ale stało się coś ważnego. ;3 I znowu nie wiem, po co Wam to mówię. :c W końcu dojdzie do tego, że wygadam się co do zakończenia. :c O NIE. PRZESTAJĘ O TYM MÓWIĆ. KONIEC. xd
To chyba na tyle.. xd
Chociaż pewnie dodam rozdział i o czymś mi się przypomni. xd
TO DO NASTĘPNEGO. <3

;o
już mi się przypomniało, wiedziałam!
Polecam Wam zajebiaszczego bloga. ;3 GŁUPIA CHCIAŁA GO USUNĄĆ. ;<
http://ourlovewillsurviveall.blogspot.com/